بخواب ای خواهرم آرام آرام
بخواب ای نو شکفته ای دلارام
شهید راه پاکی ها تو بودی
مبارز با تباهی ها تو بودی
تو که هرگز نبودی خاک و خاشاک
چرا افتاده ای اینگونه در خاک؟
ندایم ای ندای سرزمینم
صدای جاودان این زمینم
صدای تو شود داد دلیران
ندای تو شود فریاد ایران
چگونه اینهمه ظلم را باور کنیم؟
ندا هوایی شد
وقتی دید سیل فریاد است که راه به آسمان میجوید
ندا به آسمان رفت، میان فریادها
روحش شاد!
خدایش بیامرزد ...............
دمت گرم که شما یک شعر براش گفتی.
روحش شاد
شعر از من نبود عزیز
چرا الکی جو گرفتت من دیشب خواب ندارو دیدم . گفت: بابا من داشتم رد می شدم کاری با راه پیمایی نداشتم اینا چی میگن ؟
ندا نرو ندا بمون ندا تحمل کن...تموم چیزاییه که تو این چند روز هی و هی و هی تو گوشم بود
عمیقا ناراحت و خشمگین هستیم...
درود بر تو و درود بر دل گرفته ات ...
لعنت لعنت لعنت
مرگ بر این بی شرمان
ندای تو شود فریاد ایران
عالی بود
با اینکه شعر از نظر فنی ناقص و غنای ادبی چندانی ندارد اما چون تلاشی برای همگامی با مردم و فریادی علیه ظلم است دلنشین است.
نه فقط این شعر بلکه هر حرکتی ولو کوچک در راستای حرکت بسمت ازادی و رهایی از قید دروغ و استبداد ارزش ستودن دارد
باز هم یاآوری می کنم که شاعر من نبودم. هرچند که دوست داشتم می بودم!