چای سرگل لاهیجان

* باز هم یکی دیگه از mailها که جالب بود را نوشتم ! ! 

 شدم مثل مانی(جون) همسر شب خیز که ۲ ساعت وقت آدم رو میگیره و mailهایی که همه واسه هم میفرستند رو می خونه !! 

دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای کیسه ایست هول هولکی ودم دستی

.این دوستی ها برای رفع تکلیف خوبند اما خستگی ات را رفع نمی کنند

این چای خوردنها دل آدم را باز نمی کند خاطره نمی شود فقط

.از سر اجبار می خوریشان که چای خورده باشی به بعدش هم فکر نمی کنی

__________________________________________________

دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن چای خارجی است . پر رنگ و بو

این دوستی ها جان می دهد برای مهمان بازی ، برای جوکهای

 خنده دار تعریف کردن وبرای فرستادن اس ام اس صد تا یک غاز

برای خاطره های دم دستی اولش هم حس خوبی به تو می دهند

این چای زود دم خارجی را می ریزی در فنجان بزرگ ؛

 می نشینی با شکلا ت فندقی می خوری و فکر می کنی خوشبحال ترین آدم روی زمینی

فقط نمی دانی چرا باقی چای که مانده در فنجان بعد از یکی دو ساعت

 می شود رنگ قیر یک مایع سیاه و بد بو که چنان به دیواره

 فنجان رنگ می دهد که انگار در آن مرکب چین ریخته بودی نه چای

____________________________________________

دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای سرگل لاهیجان است .

 باید نرم دم بکشد. باید انتظارش را بکشی

باید برای عطرو رنگش منتظر بمانی باید صبر کنی آرام باشی ومقدماتش را فراهم کنی

باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک خوب نگاهش کنی ،

 عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته جرعه جرعه بنوشی اش و زندگی کنی