روزی ما دوباره کبوترهای مان را پیدا خواهیم کرد

این شعر رو خیلی دوست دارم. 

کچل این شعر رو در آخرین صفحه ی powerpoint در دفاعش گذاشته بود! البته در وبلاگش هم گذاشته و من دزدکی اون رو برداشتم!!!!
 

*امیدوارم کسی من رو لو نده .... مخصوصا قولقول* 

روزی ما دوباره کبوترهای مان را پیدا خواهیم کرد

و مهربانی دست زیبائی را خواهد گرفت.

روزی که هر لب ترانه ئی ست

تا کمترین سرود، بوسه باشد.

روزی که تو بیائی برای همیشه بیائی

و مهربانی با زیبائی یکسان شود.

روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم ...

و من آن روز را انتظار می کشم

حتی روزی

که دیگر

نباشم.